Choroba Wilsona

Choroba Wilsona to rzadka choroba genetyczna, która powoduje nadmierne gromadzenie się miedzi w organizmie. Małe ilości miedzi są niezbędne dla naszego zdrowia jednak zbyt duża ilości miedzi w organizmie, szczególnie w wątrobie, powoduje, że zaczyna ona mieć toksyczny wpływ na inne narządy. Wątroba jest głównym organem, który przechowuje miedź, gdy pojemność wątroby na ten pierwiastek zostaje wyczerpana, to miedź zaczyna skupiać się w rogówce oka, mózgu i nerkach. Nieleczona choroba Wilsona może być śmiertelna.

Jakie są przyczyny choroby Wilsona?

Choroba Wilsona jest dziedziczna. Żeby zachorować na tą uciążliwą przypadłość dziecko musi odziedziczyć dwa wadliwe geny, po jednym od każdego z rodziców. Natomiast rodzeństwo chorego ma 25% szans na zachorowanie.

Objawy choroby Wilsona

Gromadzenie się miedzi w wątrobie chorego zaczyna się już przy narodzinach i może trwać długimi latami, zanim pojawią się jakiekolwiek objawy. Schorzenie to jest trudne do zdiagnozowania, ponieważ pacjenci mogą nie mieć żadnych widocznych objawów przez wiele lat, a kiedy wystąpią, mogą być bardzo subtelne. Osoby między 3 a 45 rokiem życia, które wykazują którykolwiek z niżej wymienionych symptomów, powinny być zbadane pod kątem choroby Wilsona.

Przy chorobie Wilsona mogą wystąpić podobne objawy jak przy zapaleniu wątroby, czy marskości, u niektórych pacjentów może wystąpić:

  • powiększenie wątroby,
  • powiększenie śledziony,
  • zaburzenia czynności wątroby,

Inne symptomy można zauważyć w momencie gdy zbyt dużo miedzi znajdzie się w mózgu chorego. Występują wtedy dwojaki rodzaj objawów –  fizyczne takie jak :

  • niewyraźna mowa,
  • zdeformowany głos,
  • ślinienie się,
  • drżenie rąk lub trudności w przełykaniu,

albo zaburzenia psychiczne, które przybierają formę:

  • depresji,
  • zachowań maniakalnych,
  • impulsów samobójczych.

Charakterystycznym objawem choroby Wilsona jest również widoczny w rogówce oka pierścień Kaysera-Fleischera.

Leczenie choroby Wilsona

Choroba wykryta nawet w zaawansowanym stadium może być z sukcesem leczona. Leczenie polega na usunięciu nadmiaru stężenia miedzi z organizmu i zapobieganiu jej ponownej akumulacji. Odbywa się to za pomocą podawania środka zwanego penicylaminą lub dużych dawek cynku (cynk hamuje wchłanianie miedzi). W leczeniu choroby Wilsona istotne jest też, aby unikać produktów pokarmowych, które zawierają miedź tj. wątroba, grzyby, czekolada czy orzechy. Leczenie nie eliminuje całkowicie zaburzenia w czynności wątroby, dlatego aby zapobiec ponownemu gromadzeniu się miedzi w organizmie kuracje należy kontynuować przez całe życie.


Kategoria: Choroby | Jeden komentarz


Jeden komentarz na temat “Choroba Wilsona”

  1. remont łazienki dnia maj 6, 2017 | Odpowiedz

    W końcu ktoś poruszył ten wątek. Brawo dla autora.
    Pozdrawiam

Prześlij Komentarz