Wirusowe zapalenie wątroby typu C (WZW C)
Wirusowe zapalenie wątroby typu C (WZW C) nazywane potocznie żółtaczką C jest spowodowane przez wirusa zapalenia wątroby typu C (HCV), który został wykryty dopiero w 1989r oku. Zakażenie wirusem HCV stanowi obecnie jeden z największych, ogólnoświatowych problemów klinicznych, epidemiologicznych i społecznych. Według Światowej Organizacji Zdrowia, jeśli nie znajdzie się właściwa terapia dla wirusowego zapalenia wątroby typu C w najbliższym czasie liczba zgonów związanych z tą chorobą zwiększy się kilkukrotnie.
Przyczyny wirusowego zapalenia wątroby typu c
Przyczyną WZW C jest niewielki, jednoniciowy wirus HCV. Szerzy się on głównie przez kontakt z zakażoną krwią oraz przez kontakt płciowy, zazwyczaj do zakażenia dochodzi przez:
- przetoczenie zakażonej krwi,
- bezpośredni kontakt zakażonej krwi z uszkodzoną skórą lub śluzówką (np. przez stosowanie tych samych maszynek do golenia, nożyczek czy też szczoteczki do zębów),
- nieodpowiednio wysterylizowany sprzęt medyczny (np. zastrzyki lub wizyta u dentysty),
- nieodpowiednio wysterylizowany sprzęt kosmetyczny (np. podczas wykonywania tatuażu lub przekuwania uszu),
- kontakty seksualne wysokiego ryzyka,
- przeniesienie wirusa z chorej matki na dziecko podczas porodu,
- używanie tych samych przedmiotów do higieny osobistej
Warto wiedzieć, że codzienne kontakty, np. w pracy z osobą zarażoną nie stanowią zagrożenia. Wirus nie przenosi się przy podaniu ręki, kaszel czy też kichanie, a osoba chora przestrzegająca podstawowych zasad higieny nie jest źródłem wirusa.
Objawy WZW typu C
W początkowym okresie choroba nie posiada żadnych objawów, dlatego często niezauważona przechodzi w postać przewlekłą, staje się tak u mniej więcej 85% chorych. Przewlekłe zapalenie wątroby typu C również w pierwszych latach od zakażenia przebiega bezobjawowo, a objawy, jeśli nawet wystąpią są nieswoiste i mogą być wiązane z innymi chorobami.
Najczęstszymi objawami WZW C, pojawiającymi się w tej fazie choroby u zaledwie 20% chorych są:
- zmęczenie,
- zmniejszenie apetytu,
- dyskomfort odczuwany w jamie brzusznej,
- nudności,
- zażółcenie skóry,
- ogólne osłabienie organizmu.
W tym czasie rozpoznanie przewlekłego zapalenia wątroby typu C jest bardzo trudne i zazwyczaj dochodzi do niego przez przypadek, na przykład podczas badania krwiodawców.
Bardziej charakterystyczne dla tego stadium choroby objawy pojawiają się po wielu latach i są związane z rozwoje marskości wątroby oraz postępującym zwłóknieniem tego narządu.
Leczenie wirusowego zapalenia wątroby typu C
U prawie ¼ zakażonych osób dochodzi do samoistnego usunięcia wirusa z organizmu w pierwszych kilku miesiącach choroby. Natomiast u pozostałych zakażonych rozwija się przewlekłe zapalenie wątroby. Leczenie przewlekłego WZW C polega na zastosowaniu interferonu alfa oraz leków hamujących replikację wirusów. Proces leczniczy może trwać nawet rok, niestety nie każdego chorego udaje się wyleczyć.
Wirusowe zapalenie typu C, szczególnie przebiegające z powikłaniami wymaga stosowania odpowiedniej diety. Posiłki powinny być bogate w błonnik i ubogie w tłuszcze, niezbyt obfite, ale spożywane dosyć często.
Profilaktyka
Niestety ciężko samemu uchronić się przed WZW C, ponieważ aktualnie niedostępna jest żadna skuteczna szczepionka przeciw tej chorobie. A wykonywanie zabiegów, takich jak dezynfekcja oraz wyjaławianie sprzętu medycznego mogących uchronić przed zakażenie wirusem HCV należy do zadań służby zdrowia.
62022010162 dnia gru 31, 2013 | Odpowiedz
JESTEM OBECNIE PO TERAPII INTERFERONEM, LECZENIE TRWAŁO ROK.RNA JEST NEGATYWNE. NADAL MAM WĄTROBĘ POWIĘKSZONĄ I LEKKO STŁUSZCZONĄ -USG. CZY TO JEST NORMALNE CZY,TEŻ MAM SIĘ BAĆ?-BARBARA